Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μικρό νησί του Αιγαίου ζούσε η Ελενίτσα, ένα όμορφο και χαμογελαστό κοριτσάκι που δεν αγαπούσε ιδιαίτερα το φαγητό.
«Έλα, Ελενίτσα μου, φάε λίγο τυράκι» της έλεγε η μαμά της.
«Δεν θέλω, μυρίζει».
«Φάε λίγο γιαουρτάκι τότε».
«Δεν θέλω, ξινίζει».
«Ελενίτσα, φάε λίγο σταφυλάκι».
«Δεν θέλω, έχει κουκούτσια» απαντούσε εκείνη, έχοντας πάντα έτοιμη μια δικαιολογία.
«Πρόσεχε, Ελενίτσα, αν συνεχίσεις έτσι, καμιά ώρα θα σε πάρει ο αέρας!» της είπε σε μια στιγμή απόγνωσης η μαμά της.
Κάπως έτσι άρχισε η περιπέτεια της Ελενίτσας που αντί να μεγαλώνει, μίκραινε.
Μια μέρα, ο αέρας πήρε την κατάσταση στα χέρια του και μαζί του την Ελενίτσα σε ένα μοναδικό ταξίδι, γεμάτο... μπελάδες, για την ακρίβεια, ανεμομπελάδες στις Κυκλάδες.