Ο Μαυρόγυπας (επιστημονική ονομασία aegypius monachus) είναι ένα είδος γύπα προς εξαφάνιση που ζει στο δάσος της Δαδιάς του Έβρου. Επιβλητικός, μονογαμικός, τρέφεται με πτώματα. Κατά αναλογία και ο αφηγητής-πρωταγωνιστής αυτής της νουβέλας είναι μια φωνή προς εξαφάνιση που τρέφεται με νεκρές ή αποσυντιθέμενες ιστορίες, ιστορίες που ανακεφαλαιώνουν με κωμική απόγνωση πανωλεθρίες της μνήμης και της ζωής.

Σ’ αυτό το πυρετώδες κείμενο ο Μισέλ Φάις παρωδεί θεματικές εμμονές του και ξεθεμελιώνει αφηγηματικές τεχνικές του με απώτερο στόχο να σπρώξει τη γραφή του στα όρια της. Κατά βάθος μηχανεύεται τρόπους για να απομαγέψει τον ριζικό του δαίμονα: την αυτοβιογραφία.

Ένα κομβικό έργο στη λογοτεχνική διαδρομή του συγγραφέα που ξανατυπώνεται αναθεωρημένο, δώδεκα χρόνια από την πρώτη έκδοσή του, εμπλουτισμένο με τις σημαντικότερες κριτικές που το πλαισίωσαν. Μέρη του κειμένου θεατρικοποιήθηκαν δύο φορές: «Αντρόγυνα» (Μονόλογοι Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, Θέατρο Μεταξουργείο, 2003, σκηνοθεσία Περικλής Χούρσογλου) και «Πέστροφα Δουνάβεως» (Φεστιβάλ Φιλίππων & Θάσου, 2010, σκηνοθεσία Λίλλυ Μελεμέ).