Ο Γιώργος Τσαντηράκης είναι μια ωραία ανδροπρεπής μορφή, που συνδύαζε τη σπάνια ιδιότητα του αξιωματικού, του αντάρτη και δασκάλου, γιατί κατά την Κατοχή ελάχιστοι διανοούμενοι και αξιωματικοί βγήκαν στο βουνό. Εκτός από τις πληροφορίες που μας δίνει, με χαρισματικό τρόπο, για τη Χερσόνησο των τελευταίων χρόνων της Τουρκοκρατίας, πολύτιμα είναι και τα στοιχεία για τη συμμετοχή του στο κίνημα του 1935 και την δις εις θάνατον ετυμηγορία του Στρατοδικείου, τον αγώνα του στο μέτωπο της Μακεδονίας και Αλβανίας, τη μυθιστορηματική επιστροφή του στο νησί. Την Κατοχή στη Χερσόνησο αλλά και στην Αθήνα, την οργάνωσή του στο ΕΑΜ και την αρχηγία του στον Εφεδρικό ΕΛΑΣ, το ανέβασμα στο βουνό, τις διώξεις, τις απολύσεις απ’ την εκπαίδευση και την εξορία του στη Μακρόνησο. Επιπροσθέτως, όμως, την αγάπη του στο λειτούργημα του δασκάλου και τους τρόπους διδασκαλίας και παιδαγωγικής της εποχής του, πολύτιμα στοιχεία για την ιστορία της εκπαίδευσης.