Πόσο δύσκολο είναι, διάβολε, να προσέχει κανείς για μερικές μέρες το διαμέρισμα ενός φίλου του;...

Αν ο φίλος που ζητάει αυτή τη χάρη είναι ο Όσκαρ -κορυφαίος μουσικοσυνθέτης, αλλά ψυχωτικός και με απίστευτες εμμονές, που ζει στην Ανατολική Ευρώπη σ' ένα διαμέρισμα προσαρμοσμένο σε κάθε του «ιδιαίτερη προτίμηση», το οποίο, πάνω απ' όλα, έχει το πιο τέλειο ξύλινο πάτωμα- ε, τότε, ίσως και να μην είναι τόσο εύκολο!

Στην αρχή, όλα είναι βαρετά. Μια φτωχή πόλη της Ανατολικής Ευρώπης, πολύ διαφορετική από το Λονδίνο, όπου οι άνθρωποι μιλούν τη δική τους ακαταλαβίστικη γλώσσα...

Και, ξαφνικά, ξεκινά μια χιονοστιβάδα: Γιατί έχει αφήσει παντού ο Όσκαρ -παντού όμως, σαν να είναι κομφετί- υπεραναλυτικά σημειώματα με οδηγίες; Τι θέλει επιτέλους αυτή η γριά καθαρίστρια που δεν μιλά γρι αγγλικά και κουνάει απειλητικά το σκουπόξυλο; Γιατί επεκτείνεται συνεχώς αυτός ο αναθεματισμένος λεκές κόκκινου κρασιού από το πάτωμα; Ψυχραιμία! Όλα θα διορθωθούν! Με κάθε κόστος! Και κυρίως τα πατώματα! Πάνω απ' όλα τα πατώματα!

Πόσο καλά νομίζουμε ότι ξέρουμε έναν φίλο μας; Πού μπορεί να οδηγήσει η ψυχωτική αναζήτηση της τελειότητας; Σε ποιο βαθμό μπορεί να μεταμορφωθεί ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος... μέχρι να φτάσει στα πρόθυρα του φόνου; Και, το κυριότερο, πώς στο διάβολο καθαρίζονται τα ξύλινα πατώματα;