Είκοσι πέντε χρόνια μετά τη δολοφονία του Ταχτσή ο συγγραφέας καταθέτει σαν στεφάνι ευγνωμοσύνης πώς βίωσε αυτός τον άνθρωπο αλλά και το συγγραφέα Κώστα Ταχτσή. Μέσα από την αφήγησή του αποκαλύπτεται ένα πρόσωπο πέρα από αυτό που οι περισσότεροι νομίζουν πως γνωρίζουν μέσα από τους σκανδαλοθηρικούς τίτλους των εφημερίδων της εποχής.

Γιατί ο Ταχτσής μπορεί να υπήρξε μια ακραία προσωπικότητα, αλλά ήταν κατά έναν οξύμωρο τρόπο βαθιά ηθικός. Έτσι βοήθησε χωρίς ανταλλάγματα ένα παιδί από την επαρχία που κινδύνευε να καταποντιστεί στον κόσμο της νύχτας.

Ο συγγραφέας σταχυολογεί και παρουσιάζει αποσπάσματα από γραπτά και συνεντεύξεις του Ταχτσή αλλά και αδημοσίευτες σημειώσεις, επιστολές και απομαγνητοφωνήσεις. Στις σελίδες του βιβλίου του παρελαύνουν σύγχρονα γνωστά ονόματα της χώρας και ο αναγνώστης ξαναζεί μια εποχή άγριας αθωότητας στο δρόμο για τη χειραφέτηση της σεξουαλικότητας.