Βασικοί θεματικοί άξονες της συλλογής είναι ο φόβος, το αδιέξοδο, το δίλημμα. Στοιχεία που ορίζουν κάθε άνθρωπο κάθε εποχής, πολύ περισσότερο το σύγχρονο, σε σχέση με τον εαυτό του και τους άλλους.

Για τον ποιητή η συνείδηση έχει λόγο. Το πρόβλημα είναι ότι κοιμάται. Το δίλημμα αποτελεί το πρόβλημα, η συνείδηση τη λύση, η ναρκωμένη συνείδηση το αδιέξοδο. Οι ζωηρές εικόνες και ένα είδος εσωτερικού διαλόγου που αναπτύσσεται ανάμεσα στο ποιητικό υποκείμενο και στην αιτία της διλημματικής κατάστασης που βιώνει ή σε κάποιο υποτιθέμενο κοινό που παρακολουθεί λαθραία, εξυπηρετούν σε σημαντικό βαθμό την ανάπτυξη της θεματικής. Κάπου στο βάθος ανατέλλει διέξοδος. Ο άνθρωπος, όμως, πρέπει πρώτα να περάσει αρκετές μαύρες μέρες κι αρκετές μαύρες νύχτες για να «περάσει απέναντι». Πρέπει να περάσει πολλές συνειδησιακές συμπληγάδες.

Η συλλογή δεν είναι ωδή στην απαισιοδοξία. Μάλλον την εντοπίζει και την παρωδεί. Το δεδομένο είναι ότι όλοι έχουν τη θέση τους στο εκκρεμές της αμφιταλάντευσης. Προαπαιτούμενο της αποδέσμευσής τους είναι η συνειδησιακή ιδιοσυστασία. Βεβαίως, περιφερειακά αναδεικνύονται και άλλα ζητήματα που αποτελούν εξίσου τον άνθρωπο όπως ο έρωτας, το μάταιο, η μνήμη.