Η κυριαρχική επιδίωξη του Δρόμου μεταξύ Ουρανού και Γης, η αναζήτηση των γεφυρών του εδώ με το πέραν, κορυφώνεται στο ομώνυμο και πιο εκτενές ποίημα της συλλογής, όταν η μορφή του νεκρού παππού, ο οποίος με βήματα που βυθίζονται στην άσφαλτο, άλλοτε περπατητής της ζωής, τώρα περπατητής στον κόσμο των ψυχών, οδηγεί τον ποιητή, στην τελική, συνάμα τρομαχτική, αυτογνωσία της εγχειρήματος του.