Τα κείμενα του τόμου αυτού προσεγγίζουν από ποικίλες οπτικές το ζήτημα το ζήτημα των κλασικών γλωσσών και της διαχείρισής τους. Η Σ. Πριοβόλου καταγράφει τις ελληνικές πρωτοβουλίες για τη στήριξη των κλασικών γλωσσών. Ο Cl. Brixhe σχολιάζει τις κοινωνικές παραμέτρους που καθόρισαν τον ρόλο των κλασικών σπουδών στη γαλλική εκπαίδευση και καθόρισαν την πρόσληψη της κλασικής κληρονομιάς. Τα κείμενα των Π. Δελβερούδη, Α. Λιάκου, Θ. Παπαγγελή παρακολουθούν τις νεοελληνικές ιδιαιτερότητες στο ζήτημα της σχέσης με το κλασικό: η σχέση με την αρχαία ελληνική γλώσσα ως συστατικό της δημιουργίας της νεοελληνικής εθνικής ταυτότητας. Το κείμενο, τέλος, του J.-Cl. Saladin παρακολουθεί την επιστροφή της ελληνικής στην αναγεννησιακή Δύση.