Το βιβλίο αυτό εξετάζει την ιστορία και τη μορφολογία των διασήμων ενός από τα αρχαιότερα και πλέον γνωστά εκκλησιαστικά τάγματα αριστείας, του Τάγματος των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου. Η ιστορία του τάγματος τοποθετείται στο γενικότερο πλαίσιο της ιστορίας του πρεσβυγενούς Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, και της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος, όπως εξελίσσονται μέσα στους αιώνες.

Στη συνέχεια παρατίθεται η ιστορία του τάγματος όπως προκύπτει από πηγές του ιεροσολυμιτικού αρχείου, σύμφωνα με τις οποίες η ίδρυσή του ανάγεται στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Στη συνέχεια εξετάζονται τα διάσημα του τάγματος. Με λεπτομερείς περιγραφές και πολλές έγχρωμες φωτογραφίες σκιαγραφείται η εξέλιξη τόσο των διασήμων όσο και των τρόπων που αυτά φέρονται, από τα τέλη του 19ου και τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι και τις μέρες μας.

Σε παράρτημα παρατίθεται ο σχετικός κανονισμός του Πατριαρχείου για τον τρόπο απονομών, αλλά και φωτογραφίες διπλωμάτων και διασήμων, μαζί με βιβλιογραφία και εκτενές ευρετήριο. Πρόκειται για την πρώτη ουσιαστική μελέτη της διαχρονικής πορείας του Τάγματος των Ορθοδόξων Σταυροφόρων, η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο της συστηματικής μελέτης των εκκλησιαστικών ταγμάτων αριστείας, στον ορθόδοξο χώρο της καθ ημάς Ανατολής.