Η μελέτη αυτή παρουσιάζει, για πρώτη φορά συστηματικά, τη ζωή και το έργο του Γάλλου γιατρού Etienne-Marin Bailly (1795-1837), ο οποίος αναμείχθηκε ενεργά σε δύο από τα ισχυρότερα ιδεολογικά ρεύματα του 19ου αιώνα: το σαινσιμονισμό και το φιλελληνισμό.

Εξετάζει τη συνεισφορά του Bailly στη διαμόρφωση της θεωρίας του σαινσιμονισμού, τις οφειλές του προς το έργο και τη σκέψη του Saint-Simon, τη θέση του στους κόλπους του κινήματος κατά τα πρώτα χρόνια της συγκρότησής του. Παρακολουθεί, κατόπιν, τα βήματα του Bailly στην Ελλάδα όπου φτάνει, το 1825, ως απεσταλμένος του φιλελληνικού κομιτάτου, προκειμένου να οργανώσει την περίθαλψη του στρατεύματος. Στον Bailly οφείλεται το πρώτο σχέδιο νόμου για την οργάνωση της δημόσιας υγείας, που όμως δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Ο Bailly ανέλαβε, επίσης, διευρυμένες αρμοδιότητες και διαδραμάτισε σημαντικό -αν και αμφιλεγόμενο- ρόλο στα κρίσιμα χρόνια του Αγώνα, ως μέλος της επιτροπής διαχείρισης της φιλελληνικής βοήθειας.