Στο έργο αυτό επιχειρείται η ανάγνωση των πρόδρομων και των σύγχρονων μορφών της φυλάκισης μέσα από τις λειτουργικές χρήσεις τους. Η διερεύνηση της φυλάκισης εκκινεί από τις de facto χρήσεις της, στο πλαίσιο της μονοπρόσωπης επιβολής της και καταλήγει στη σταδιακή διαμόρφωση έννομων πεδίων εντός των οποίων ρυθμίζεται η κυρωτική της δράση. Ταυτόχρονα εξετάζονται οι πολλαπλοί χώροι εγκλεισμού που ανακύπτουν στην Ιστορία.

Η τριμερής διάκριση των λειτουργιών της φυλάκισης, που παγιώνεται αναφορικά με το Μεσαίωνα, σε φυλάκιση ως προσωρινή κράτηση (custodial imprisonment), φυλάκιση ως εξαναγκασμός για τέλεση ή παράλειψη κάποιας πράξης (coercive imprisonment) και τέλος φυλάκιση ως τιμωρία (ποινή) (punitive imprisonment), χωρίς να εξαντλεί τις πρακτικές όψεις του θεσμού, υποδεικνύει τις λειτουργικές χρήσεις του, μέχρι τη νεωτερική του εγκαθίδρυση. Η ανάλυση, που επιχειρείται με την έκθεση αυτόνομων θεματικών ενοτήτων, υποδεικνύει τη σταδιακή αποψίλωση της λειτουργίας του εξαναγκασμού. Η φιλελευθεροποίηση του πεδίου της έκτισης της ποινής της φυλάκισης προκύπτει μέσα από τη διέλευση από την παροχή προνομίων στη διαμόρφωση των ευεργετημάτων και εντέλει την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των κρατουμένων.