Η ΕΙΡΩΝΕΙΑ

Μπορούμε να διαμορφώσουμε την ζωή μας σε βίο; Στην ιστορία της φιλοσοφίας η διάκριση ζωής και βίου εν πολλοίς είτε αγνοήθηκε είτε παρερμηνεύτηκε, ενώ παράλληλα χρησίμευσε στην συγκάλυψη της σημασίας του σώματος στην πολιτική. Συνέπεια αυτού υπήρξε μια αρνητική θεώρηση του σώματος λόγω της σύνδεσής του με την ζωή, δηλαδή τις υλικές προϋποθέσεις του βίου και την ανάγκη. Επιπλέον, στις αξιωματικές παραδοχές της πολιτικής φιλοσοφίας προϋποτίθεται σιωπηρά μια ιεράρχηση των σωματικών αισθήσεων με κορυφαία την όραση.

Στην παρούσα μελέτη συζητάται η διαμόρφωση της ζωής σε βίο ως πολιτικό πρόβλημα με αναφορά την σχέση ανάμεσα στην δημόσια και την ιδιωτική σφαίρα και την λειτουργία του σώματος σε αυτήν. Ειδικότερα, διερευνάται ποια αίσθηση επικράτησε σε ποια σφαίρα και με ποιες συνέπειες, όπως επίσης η σημασία της επιμέλειας εαυτού για την αυτοδιακυβέρνηση μέσα σε σχέσεις εξουσίας. Τέλος, εξετάζεται με ποιον τρόπο η ειρωνεία ως πολιτική του βίου συνεισφέρει στην αυτοδημιουργία του υποκειμένου και στην εγκαθίδρυση μιας δημοκρατικής κοινωνίας.