Πολύ στενά τα όρια ανάμεσα στο δαιμονικό και το θείο για τον Λούκας. Τυφλωμένος από την άκρατη δίψα του για δύναμη και εξουσία, παραμερίζει αξίες και ιδανικά, προκειμένου να αποκτήσει τα ανώτερα μυστικά της απόκρυφης γνώσης. Στο δαιμονικό του παιχνίδι εμπλέκει την πανέμορφη και αγνή Βερόνικα και υφαίνει τον δολοπλόκο ιστό του γύρω από αυτήν, δίχως ποτέ να φανταστεί ότι το θύμα γίνεται θύτης του. Η τιτάνια σύγκρουση ξεσπά, καθώς τα αντίθετα αντιμάχονται μέσα του και όταν επέρχεται η λύτρωση, τότε πλέον είναι ανάλογη μιας ψυχής που βάδιζε πάντοτε πάνω στην κόψη του ξυραφιού.