ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

Από την εποχή του Ευαγγελιστού Λουκά μέχρι σήμερα, μεταξύ των κληρικών της Εκκλησίας, δεν ήταν σπάνιο να συγκαταλέγονται πολλοί γιατροί.
Στη σύγχρονη Ποιμαντική Πράξη τίθεται πλέον ανοικτά το ερώτημα εάν μπορούν να συνυπάρχουν στο πρόσωπο του κληρικού ο ποιμένας και ο θεραπευτής. Ως θεραπευτής εδώ εννοείται το πρόσωπο εκείνο που χρησιμοποιεί τις γνώσεις της επιστημονικής ψυχολογίας για να θεραπεύσει τις νοσηρές εκδηλώσεις του ανθρώπινου ψυχισμού:
Μπορεί αυτό να οδηγήσει σε σύγχυση τόσο τον ποιμένα όσο και το ποίμνιο;
Ποιες προϋποθέσεις αποτελούν ασφαλιστικές δικλείδες προφύλαξης από αυτή τη σύγχυση;

Η παρούσα μελέτη απαντά σε αυτά τα ερωτήματα με τρόπο σαφή και τεκμηριωμένο. Παράλληλα αναπτύσσει έναν πλούσιο προβληματισμό σχετικά με τα οφέλη της Ποιμαντικής Πράξης από την αξιοποίηση της Ποιμαντικής Ψυχολογίας. Σήμερα οι άνθρωποι διψούν να ακούσουν εκ μέρους της Εκκλησίας ένα λόγο σωστό και κατανοητό, που να αφορά τη ζωή τους, η Εκκλησία οφείλει να ετοιμάσει τα στελέχη της ώστε να ανταποκριθούν στις ανάγκες της σύγχρονης πραγματικότητας, αρθρώνοντας λόγο επίκαιρο, αγαπητικό, ποιμαντικό και συμβουλευτικό.