Όσοι κατά καιρούς ταξιδεύουν με την Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων δύσκολο να απαγκιστρωθούν από τη γοητεία της. Επιστρέφουν είτε ως αναγνώστες είτε ως δοκιμιογράφοι είτε ως εικαστικοί δημιουργοί. Το κλασικό αυτό αριστούργημα του Λιούις Κάρολ, από την εμφάνισή του τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα, δεν έπαψε να θεωρείται ένα από τα εμβληματικά έργα της παιδικής λογοτεχνίας, που αγαπήθηκε τόσο από παιδιά όσο και από ενήλικες. Μπορεί μάλιστα, χωρίς υπερβολή, να χαρακτηρισθεί ως αφετηρία και γενεαλογική πράξη της νεότερης παιδικής λογοτεχνίας, που αποκόπηκε αποφασιστικά από το παραδοσιακό παραμύθι. Και τούτο χάρη στο πρωτοποριακό και ανατρεπτικό πνεύμα που το διέπει.

Ο Βασίλης Παπατσαρούχας, εδώ και χρόνια, είναι στον τόπο μας ο πιο μανιώδης ίσως θιασώτης της Αλίκης. Επανειλημμένα άσκησε τον χρωστήρα του πάνω στο κείμενο του Λιούις Κάρολ συνεπαρμένος από ένα ζωγραφικό υπερρεαλιστικό ποίημα, όπου το παράλογο και το φαντασιακό, το σκοτεινό και το φωτεινό μάς προσκαλούν και μας προκαλούν να ξαναδιαβάσουμε εικαστικά την Αλίκη.