Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο πως η Ελλάδα, τα τελευταία δύο και πλέον χρόνια, έχει εμπλακεί σε μια δίνη και σε μια κρίση, όχι μόνο οικονομική αλλά και ηθική και κοινωνική και, ιδίως, πολιτική. Με μια λέξη "εθνική", με όλες τις έννοιες, που η λέξη αυτή εμπεριέχει. Ζούμε τραγικά κρίσιμες και επώδυνες στιγμές.

Η στάση, επομένως, σε κρίσιμες στιγμές και καμπές της ιστορίας της πατρίδας μας από την περίοδο, ακόμα, που τελούσε υπό οθωμανική κυριαρχία αλλά και αργότερα, σε όλη την ιστορική της διαδρομή, ως τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1960, μας βοηθά να αναδείξουμε σελίδες πίκρας και σελίδες δόξας. Μας ωθεί στην κατανόηση του διεθνούς περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ήταν αναγκασμένο να ζει αυτό το μικρό κρατίδιο, το οποίο, ας σημειωθεί, ήταν πολύ μικρό για να ακολουθεί ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, μια και "ουδέν μικρόν κράτος είναι πράγματι ανεξάρτητον", όπως είχε υποστηρίξει ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1927.