H νεότερη ελληνική ιστορία ιδωμένη μέσα από την οδύσσεια ενός αγωνιστή. Αντάρτης του ΕΛΑΣ. Πολιτικός κρατούμενος. Η οικογένειά του ξεκληρισμένη από το αδελφοκτόνο μίσος. Δικτατορία. Υπαρκτός σοσιαλισμός. Σουηδία. Μια ζωή γεμάτη προσδοκίες, ηρωισμούς και προδοσίες. Μέσα από τα προσωπικά του βιώματα μας φέρνει κοντά στους αφανείς ήρωες αλλά και στα ανθρωπόμορφα τέρατα της εποχής.

Η προσωπική του ιστορία αποκαλύπτει τον ηρωισμό, τα λάθη και την ανεπάρκεια της ελληνικής αριστεράς και του υπαρκτού σοσιαλισμού. Μας βοηθά να κατανοήσουμε τις δομές και τις λειτουργίες του ελληνικού κράτους και τις απαρχές ενός συστήματος που οδήγησε στο χρεοκοπημένο κράτος του σήμερα. Πάνω απ’ όλα όμως αναδεικνύει τη στάση ζωής ενός συνεπούς αγωνιστή και ενός «βαθιά αμετανόητου κομμουνιστή». Απευθύνεται στους νέους, για να τους θυμίσει ότι τίποτα δε χαρίζεται και ότι κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος.

«Τη λεφτεριά δεν τη ζητάν με παρακάλια, τήνε παίρνουν,
με τα δικά τους χέρια, μοναχοί».
Κώστας Βάρναλης, Ποιήματα, «Λεφτεριά»