ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΔΙΑΜΑΧΗΣ

Πότε αρχίζει η νεοελληνική λογοτεχνία;
Ήταν ανύπαρκτη η πεζογραφία στα Επτάνησα τον 19ο αιώνα;
Σε ποιες περιπτώσεις γίνεται χυδαίος στη λογοτεχνία ο βιογραφισμός;
Είναι αλήθεια ότι η γενιά του ’30 ήθελε να αφανίσει τον Καρυωτάκη;
Είναι κριτική η κριτική από μνήμης;
Είναι φιλολογία η «Νεοελληνική Φιλολογία της Αμερικής»;
Μπορεί κανείς να μιλήσει επί της ουσίας για τις Ωδές του Κάλβου, αν δεν γνωρίζει το ιταλικό ποιητικό του έργο;

Στα ερωτήματα αυτά απαντούν τα δεκατρία κείμενα κριτικού αντιλόγου που συνθέτουν τη Γκιόστρα (=κονταροχτύπημα στη γλώσσα του Κορνάρου).

Το ότι η ένταση τους υπερβαίνει την ηπιότητα ενός κριτικού διαλόγου είναι αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο διαχειρίστηκαν τη διαφωνία οι διαμαχόμενοι. Η ηπιότητα στις κριτικές συζητήσεις είναι αρετή, όμως όχι πάντοτε. Σε αρκετές περιπτώσεις αντί να διευκολύνει εμποδίζει την κριτική μελέτη των θεμάτων.