Το βιβλίο παρακολουθεί τέσσερις γενιές Ποντίων, των Ευγενιάδηδων, μέσα από την αφήγηση του εκπροσώπου της νεότερης γενιάς, του υποψηφίου διδάκτορα του Ελληνικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας. Στον καμβά αυτής της αφήγησης περιλαμβάνονται τα ημερολόγια και οι αναμνήσεις του λόγιου παππού του, Ευγένιου Ευγενιάδη, της γιαγιάς του Καλλιρρόης και του πατέρα του Μανουήλ.

Μέσα από την αφήγηση αυτή περνάει όλη η περιπέτεια των Μικρασιατών, των Ποντίων και των Σμυρναίων -με αναφορά στα επίσημα τεκμηριωμένα από τις πηγές γεγονότα της γενοκτονίας-, καθώς και οι προσπάθειες αποκατάστασης στις νέες πατρίδες.

Παράλληλα στο μυθιστόρημα, το οποίο αρθρώνεται σε κεφάλαια με σημείο αναφοράς τον χώρο δράσης των πρωταγωνιστών του (Τραπεζούντα, Κωνσταντινούπολη, Θεσσαλονίκη, Βενετία), εκτυλίσσεται μια ιστορία βγαλμένη από τη μεσαιωνική παράδοση του Πόντου η οποία αποτελεί και αντικείμενο της έρευνας του νεότερου των Ευγενιάδηδων, ένα κρυμμένο μυστικό που επηρεάζει καταλυτικά τις πορείες τόσο των νεότερων όσο και των γηραιότερων και το οποίο φύλαγε, χωρίς να αντιλαμβάνεται τη σημασία του, η Κρωμναία γιαγιά της πρώτης εκ των τεσσάρων γενεών. Και όλα αυτά μαζί με έναν θυελλώδη έρωτα του αφηγητή που θα οδηγήσει σε δραματικές ανατροπές, τόσο στη θεώρηση του χθες όσο και στη διαχείριση του σήμερα.