Η εποχή μας, κρίσιμη καμπή του ιστορικού χρόνου, θέτει επιτακτικά ζητήματα ήθους και ζωής. Εδώ αρθρώνεται η προβληματική της τομής ήθους και χώρου που πραγματεύεται ο συλλογικός αυτός τόμος, η οποία στην πορεία της ενδελεχούς μελέτης της λαμβάνει ποικίλες εκφάνσεις και ανοίγεται σε περισσότερες προσεγγίσεις, γεγονός που έθεσε στον τίτλο του βιβλίου την πληθυντική της απόδοση: Τομές ήθους και χώρου.

Οι σύγχρονες αρχιτεκτονικές μορφές αποτελούν περισσότερο υπαινιγμούς μιας ηθικής ''άλλης'' από εκείνη της νεωτερικότητας παρά ένα ''συμβάν'' που ενέχει τη νέα ηθική. Ενδεχομένως ήρθε ο καιρός να στοχαστούμε εκ νέου την ηθική διάσταση του χώρου προσανατολιζόμενοι σε κατευθύνσεις ανάλογες με πτυχές της ζωής που η κριτική θεώρηση του μοντερνισμού απογύμνωσε αναδεικνύοντας δίπλα στο κοινωνικό-ταξικό, και το περιβαλλοντικό, το έμφυλο, το πολιτισμικό, το πολιτικό. Μπορούμε να στοχαστούμε μία κριτική λειτουργία της αρχιτεκτονικής; Την δυνατότητά της όχι απλώς να αντανακλά κυρίαρχα αξιακά συστήματα αλλά και την ενδεχόμενη ικανότητά της να εγείρει την κριτική τους συμβάλλοντας ως εργαστήρι ποίησης στην ανάδυση νέου ήθους;

Με αυτές τις προθέσεις οι Τομές ήθους και χώρου συνιστούν τόπο κριτικής θεώρησης σχετικά με τη συγκρότηση ενός πεδίου συνάντησης της προβληματικής του χώρου με εκείνη της ηθικής, ένα πεδίο το οποίο κατανοούμε στο πλαίσιο μίας αγωνιώδους αναζήτησης οδών για την ευόδωση της ανθρώπινης συνύπαρξης. Συνδέσεις με το παρελθόν και σχεδιασμοί για το μέλλον εμπλέκονται στη νοητική αυτή διαδρομή, ενώ ποικίλες προσεγγίσεις του θέματός μας συμβάλλουν στην κατανόηση και περιγραφή του.