Από αυτό το σημείο εκτός κειμένου, αλλά εντός βιβλίου, τι άλλο να πει ο συγγραφέας; Ότι έγραψε ένα βιβλίο για το μεγάλο πάθος που λέγεται «ποίηση»; Ότα τα «κρυφά ποιήματα» του Σεφέρη προσφέρονται σαν δείγματα για ερωτήματα όπως: «τι είναι ένα ποίημα» και «πώς διαβάζεται ένα ποίημα»; Ότι διερευνά τις έννοιες «ταυτότητα», «αρχαιότητα», «μεσογειακότητα», «μοντερνικότητα» στην ελληνική ποιητική παράδοση; Ότι με την εικόνα της «Πτώσης του Ίκαρου» και με τα φαινόμενα της «πτήσης» και της «πτώσης» πλησιάζει πάλι την ποίηση σαν «θητεία βίου» και «μελέτη θανάτου»;

Ότι ο «φοβερός παφλασμός» είναι η χαμένη μάχη με το χρόνο, όπως αναπαριστάνεται στη γλώσσα της τέχνης;

Τι άλλο να πει ο συγγραφέας καθώς στέκει εδώ, στην αμήχανη εξορία του εξωφύλλου τι άλλο καλύτερο από το απλό αίτημα που θέτει το ίδιο το βιβλίο: διαβάστε με.