Η δική μου μεταφραστική περιπέτεια, πιστή στο κείμενο, για όση αξία έχει η έννοια, το διατρέχει με δυναμισμό και λιτότητα μέσα από ένα σύγχρονο ποιητικό λόγο, μεταφέροντας με ευλάβεια αλλά και με τόλμη την ουσία, τη μορφή και τα μεγέθη του. Με εσωτερικό ρυθμό και εξωτερική κάποτε ομοιοκαταληξία, προσπαθεί να αποδώσει τις γλωσσικές αποχρώσεις, το λεπτό και κρυφό σαρκασμό του, χωρίς γλωσσικές νεοπλασίες, προσθήκες και παραλείψεις, τηρώντας τα όσα λέει και κυρίως τα όσα εννοεί ο ποιητής στο κείμενο του, πέρα από τις επιθεωρησιακής κοπής αναφορές, που στοχεύουν να κερδίσουν το εύκολο γέλιο.

Από τον πρόλογο του Πάνου Κυπαρίσση.