...Στο μεταξύ, το τοπίο εξακολουθούσε να είναι θολό. Με όση δύναμη του είχε απομείνει, προσπάθησε να βάλει τα πράγματα σε τάξη. Η σύλληψη του την Παρσκευή έμοιαζε πιο πολύ με υπόθεση εργασίας, δηλαδή με κάτι σαν άσκηση πολύ πρόχειρα στημένη. Μόνον η στιγμή της σύλληψής του είχε μια κάποια αληθοφάνεια. Όλα τα άλλα...ούτε κατηγορία συγκεκριμμένη ούτε τίποτε. Η απαγωγή του βιομηχάνου ήταν μάλλον επινόηση σεναρίου. Τα ευρήματα ήταν προχειροδουλειές της Ασφάλειας. Κηλίδες αίματος, αποτύπωμα από λαστιχένια άρβυλα...Τρομοκράτες, σου λέει, δεν θα φορούσαν λαστιχένια άρβυλα; Κι εκείνα τα Λέγε του βραχύσωμου Διοικητή ήταν τόσο ασαφή, που πιο πολύ έμοιαζαν με αγκίστρι κι ό,τι πιάσουμε, παρά με ερωτήσεις ανακριτικής τακτικής.