Διαχρονικά, η στρατιωτική ιστορία είναι γεμάτη από περιστατικά και γεγονότα, τα οποία χαρακτηρίζονται περισσότερο από καταστροφές, άστοχες εκτιμήσεις, σοβαρά δείγματα ανικανότητας και πολύ λιγότερο από πράξεις ηρωϊσμού, θριάμβου ή δόξας. Από τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Μάχης του Μπάννοκκμπερν ή του Αμπιτσάρ Μασσάκρ, μέχρι και τον Πόλεμο των Φόκλαντ, εύκολα διαπιστώνει κανείς μία ατελείωτη σειρά από αινιγματικές καταστάσεις, γρίφους και γκάφες, με ασυνήθιστα και συχνά απίστευτα σοβαρά και φαιδρά περιστατικά. Τα περιστατικά αυτά έχουν καταλήξει, άλλα μεν σε τραγωδίες, άλλα δε σε μοναδικές φάρσες και μερικά, κατά παράδοξο πράγματι τρόπο, σε θρίαμβο.

Οι ιστορίες μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν: Την καταστροφική εκστρατεία του Κάντιζ, το 1625, όταν ο συνδυασμός του κόκκινου κρασιού με το άδειο στομάχι των ’γγλων Στρατιωτών, τους οδήγησε μεθυσμένους πλέον και βρυχόμενους να βυθιστούν μέσα στα αλμυρά και βρώμικα νερά ενός βάλτου. Την αδικαιολόγητη εμμονή, αν όχι ισχυρογνωμοσύνη του Γαλλικού Στρατού να διατηρεί, ως εξάρτημα της στολής του, το ιδιαίτερα έντονο κόκκινου χρώματος παντελόνι και όχι μία λιγότερο χαρακτηριστική και ευδιάκριτη από τον εχθρό αμφίεση. Την περιπετειώδη πορεία του Στρατηγού Μπέρνσαϊντ μέσα στις λάσπες, με τα πυροβόλα του να έχουν κολλήσει και να προσπαθεί να τα ρυμουλκήσει με ζώα, που είχε στη διάθεσή του, επιτυγχάνοντας την καταπληκτική ταχύτητα μετακίνησής του, ενός μιλίου την ημέρα. Τη μακαριότητα, που διακατείχε τον Υποσμηναγό Τάϊλερ, όταν η οθόνη του ραντάρ στο Περλ Χάρμπορ, για το οποίο ήταν υπεύθυνος, είχε γεμίσει από ίχνη ιαπωνικών αεροσκαφών και αυτός επέμενε να λέει, «Ωραία, μην ανησυχείτε, όλα βαίνουν καλώς».