Μια τρυφερή ιστορία για τη μαγεία και το λυτρωτικό ρόλο των παραμυθιών, για την ομορφιά, τη ζεστασιά και τη δύναμη της αγάπης.

Πρωταγωνιστεί ένα κορίτσι αρλεκίνος που μέσα στις γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων είναι λυπημένο γιατί έφυγε ο καλός της μακριά και η Μαριτίνα, μια μικρούλα που μόλις είχε βγει με τη μαμά της από ένα μαγαζί με φορτωμένα από ψώνια τα χέρια της...

-Πες ένα παραμύθι, ζήτησε από το κορίτσι αρλεκίνος η μικρή. Δε φεύγω άμα δε μου πεις παραμύθι, είπε, χτυπώντας ναζιάρικα στην αρχή, με νεύρο κατόπιν, τα καινούργια μποτάκια της στο κράσπεδο.

-Μαμά, πες της να μου πει παραμύθι, συνέχισε, τραβώντας τη μαμά της από το μανίκι κι αρχίζοντας τα μιξοκλάματα.

Πώς όμως γίνεται να 'σαι χαρούμενος και να γελάς όταν το μέσα σου είναι σκοτεινιασμένο; Έρχονται τότε κοντά σου τα παραμύθια να σου ανοίξουν μια αγκαλιά, να γυρίσουν μια σελίδα παρηγοριάς στο βιβλίο της ψυχής σου. Και το κορίτσι μας που το ’ξερε αυτό, άρχισε να υφαίνει με κόκκινη κλωστή το δικό του παραμύθι...

...το παραμύθι της καρδιάς.