Ο γεωμετρικός ρυθμός της κεραμικής αναπτύχθηκε στην Ελλάδα τον 9ο και 8ο αιώνα και δάνεισε το όνομά του σε ολόκληρη την περίοδο. Η εποχή αυτή υπήρξε πολλαπλά δημιουργική, διότι τότε αναδύθηκε ο ελληνικός πολιτισμός, εξελίχθηκε η πόλη-κράτος, συντάχθηκαν τα ομηρικά έπη, επινοήθηκε το ελληνικό αλφάβητο (μετά από πολλούς αιώνες χωρίς γραφή), αναγεννήθηκε η εικονιστική τέχνη, αναπτύχθηκαν τα μεγάλα πανελλήνια ιερά (Ολυμπία, Δελφοί, Δήλος) και σημειώθηκε η πρώτη έξοδος των Ελλήνων αποίκων προς τις ακτές της Ν. Ιταλίας και της Σικελίας.