Η ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΕΝΟΣ ΤΟΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΣΙΟΔΟ ΩΣ ΤΟΝ ΑΡΤΕΜΙΔΩΡΟ

Τα όνειρα στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία έχουν απασχολήσει επανειλημμένως τους ερευνητές και οι σχετικές μελέτες είναι πολλές. Η παρούσα είναι μια από αυτές, όμως διαφέρει από τις προηγούμενες ριζικά. Εδώ δεν ερμηνεύεται η σημασία που έχουν τα όνειρα μέσα στα λογοτεχνικά κείμενα της αρχαιότητας, όπως λ.χ. στα ομηρικά έπη ή στις τραγωδίες.

Εδώ καταγράφονται και ερμηνεύονται τα όνειρα των οποίων το περιεχόμενο είναι λογοτεχνικό. Δεν εξετάζονται δηλαδή τα όνειρα μέσα στη λογοτεχνία αλλά τα όνειρα που έχουν περιεχόμενο τη λογοτεχνία. Τα όνειρα αυτά βρίσκονται σε όλη την έκσταση της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, από τον Ησίοδο ως τον Αρτεμίδωρο τον Δαλδιανό, και συστήνουν τρείς κατηγορίες. Τα πρώτα είναι τα λεγόμενα «Όνειρα Λογοτεχνικού Χρίσματος», όσα δηλαδή αναφέρονται στο θέμα της ποιητικής μύησης. Ακολουθούν τα «Όνειρα Λογοτεχνικής Δημιουργίας», όσα εμφανίζονται αρχικά στον ύπνο κάποιων λογοτεχνικών ηρώων και αργότερα επαναχρησιμοποιούνται από άλλους συγγραφείς ως παραλλαγές. Τέλος είναι τα αποκαλούμενα «Όνειρα Φιλολογικού Χαρακτήρος» εκείνα που μπορούμε να πούμε πως λειτουργούν ως λογοτεχνικές και κάποτε ως φιλολογικές παραπομπές.