ΜΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΞΙΣΤΟΡΗΣΗ

Πολλοί αναρωτιούνται γιατί κάποιος που ενδιαφέρεται για τα σύγχρονα οικονομικά ζητήματα πρέπει να ασχοληθεί και με την ιστορία των οικονομικών θεωριών. ’ραγε δεν αρκεί να μάθει τις σημερινές θεωρίες και να επιλέξει εκείνη που με κάποια κριτήρια επιλέγει ως πιο σωστή; Και όμως, πολλά οικονομικά φαινόμενα, τα οποία με μια αίσθηση «ιστορικού εγωισμού» νομίζουμε ότι συμβαίνουν μόνο σήμερα, έχουν συμβεί με παρόμοιο τρόπο και παλαιότερα. Επομένως, είναι χρήσιμο να ξέρουμε πώς αντέδρασαν τότε.

Για παράδειγμα, με ποια πολιτική η αρχαία Αθήνα απέφυγε τους λιμούς ενώ παράλληλα δεν είχε αναπτύξει τεχνολογία, παρότι υπήρχαν οι τεχνικές γνώσεις για πολλά προβλήματα; Πώς αντιμετωπίστηκε η κρίση των ακινήτων στην αρχαία Ρώμη, αλλά όχι η κρίση επί Διοκλητιανού; Γιατί η νομισματική πολιτική του Βυζαντίου άντεξε επί οκτώ αιώνες; Για ποιο λόγο η Βιομηχανική Επανάσταση έγινε στην Αγγλία και όχι στην πιο ισχυρή Γαλλία ή ακόμη και στην Κίνα, που την εποχή εκείνη είχε κάνει πρωτοποριακές τεχνικές ανακαλύψεις;

Γιατί άργησαν τόσο πολύ οι οικονομολόγοι να κατανοήσουν την κρίση του 1929 και να αντιδράσουν σωστά; Πώς παραμερίστηκε ο Κεϋνσιανισμός την δεκαετία του 1980 από τον Μονεταρισμό, κάνοντας αργότερα την επάνοδό του; Γιατί οι οικονομίες κεντρικού σχεδιασμού δεν μπόρεσαν να επιλύσουν βασικά προβλήματα παραγωγής και διανομής και κατέρρευσαν το 1989;

Το βιβλίο επιχειρεί μια κριτική εξιστόρηση της σχέσης οικονομικών θεωριών και κρίσεων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα και περιγράφει με ποια κριτήρια μπορεί να αξιολογούνται και να συγκρίνονται. Ειδικότερα, αναλύεται ποιοι πυλώνες της κυρίαρχης θεωρίας κλονίστηκαν μετά την παγκόσμια κρίση του 2008 και πώς αναθεωρούνται για να ερμηνεύσουν τα αίτια και να αποτρέψουν την επανάληψη της.