Σαν μυστική περιουσία αγάπησα τις λέξεις
ράφτρα ωδών σε ώρες αδιέξοδες
αφού αδύναμη ν' αλλάξω την πορεία του κόσμου
σ' ένα ποίημα μετράω την τύχη του
Κάνω ραφές και τα στριφώματα: πως κουβαλά
ο Όμηρος μια τέτοια ιστορία
και ακουμπά σε κίονες με τα ονόματα
παλιών οπλαρχηγών
πριν οσμιστεί τις θύρες ανοιχτές
και παραδώσει σαν κύμα τη φωνή του!
'Αλλες φορές σαν ροδάκινο το πάθος μου δίνω
Στα σεντόνια μου επάνω όσα πετούμενα
δεν έπιασε ο κυνηγός
Ακόμα η οδύσσεια απλώνει τα δίχτυα της
μες στη φωνή μου...