Η μέχρι τώρα ασκηθείσα από τους αρμοδίους άρχοντες οικονομική πολιτική στην πατρίδα μας, ουδέν απέδωσεν και φτωχότερους τους πολίτες της κατέστησε. Όμως, στο κατάντημα τούτο της χώρας μας είμαστε κι εμείς συμμέτοχοι, καθόσον η ατομική και οικογενειακή μας ζωή απεδείχθη ότι ήταν ανεξέλεγκτη και σπάταλη. Έτσι, εμφανής είναι ο κίνδυνος της οικονομικής μας κατάρρευσης και το φάσμα της ανέχειας πλανάται από οικογένεια σε οικογένεια, πληρουμένων αναλόγως των διαλαμβανομένων στον ''Οικονομικό'' του ιστορικού Ξενοφώντα, ότι ''Tο γαρ τας μεν δαπάνας χωρείν εντελείς εκ των οίκων, τα δε έργα μη τελείσθαι λυσιτελούντως προς την δαπάνην, ταύτα ουκέτι δει θαυμάζει εάν αντί της περιουσίας ένδειαν παρέχηται'', δηλαδή, ''Διότι, όταν οι οίκοι δαπανούν με όση χρειάζεται πληρότητα και οι εργασίες δεν αποφέρουν κέρδη ανάλογα με τις δαπάνες, δεν πρέπει πια να παραξενευόμαστε αν, αντί να υπάρχουν περισσεύματα, παρουσιάζεται φτώχεια''.

Διαβλέποντας όμως, ότι η επιστροφή μας στην, από δεκαετίες, εγκαταλελειμμένη αγροτική ύπαιθρο, προς καλλιέργεια της γης και ενάσκηση όλων των άλλων αγροτικών επαγγελμάτων, θα αποτελέσει την αρχή της ανόρθωσής μας, διά της υγιούς ανασυγκρότησης της παραγωγικής βάσης της χώρας, έγραψα το μικρό αυτό βιβλίο, για να συμβάλω εις τούτο. Το επιθυμώ και το εύχομαι!