«Συγγνώμη που ανοίγω τη σημερινή μου επιστολή με μια κάπως ωμή, σχεδόν κεραυνοβόλα δήλωση -αλλά πώς θα μπορούσα να κάνω αλλιώς; Ας πούμε ότι έχω και καλά και κακά νέα. Να αρχίσω από τα κακά; Είσαι νεκρός! Τα καλά; Είσαι ο πατέρας ενός αγοριού!» Έτσι απευθύνεται στον Μέγα Αλέξανδρο ο Πιερ Μπριάν, στην έκτη από τις επτά επιστολές του που έχουν ως παραλήπτη τον μεγάλο στρατηλάτη.

Ηθελημένα απαλλαγμένη από επιστημονικές ή λόγιες αναφορές, αυτή η «ανοιχτή επιστολή» γεννήθηκε από χρόνια στοχασμού πάνω σε ένα θέμα που ανέκαθεν γοήτευε και προκαλούσε διαμάχες: πώς διαμορφώθηκε στο παρελθόν και πώς ανασκευάζεται σήμερα η ιστορία του Αλέξανδρου;

Ο συγγραφέας έχει επιλέξει ένα ύφος ζωντανό, γεμάτο χιούμορ, χωρίς ωστόσο να θυσιάσει στον βωμό της αμεσότητας τη σοβαρότητα και την αντικειμενικότητα. Ιδού πώς εξηγεί ο ίδιος τον στόχο του: «Δίκαια ή άδικα (θα το δούμε) σκέφτηκα ότι μέσα απ' αυτή την ανοιχτή επιστολή θα μπορούσα να σε βοηθήσω να φέρεις στην επιφάνεια τις αναμνήσεις σου, και από την πλευρά μου να καταφέρω να εκθέσω τις αμφιβολίες μου, τις περιπλανήσεις μου, και τις πεποιθήσεις μου επίσης, επιτρέποντας σε εκείνες και εκείνους που θα τη διαβάσουν να σε δουν καθαρότερα, μέσα από τα ερωτήματα που συζητάμε με τόση φλόγα και πάθος. Γιατί εσύ άνοιξες μια νέα σελίδα της ιστορίας. Κι αυτή εδώ η αλληλογραφία δεν μπορεί να είναι απλώς η αφήγηση του μυητικού ταξιδιού ενός νεαρού άνδρα σε αναζήτηση νοήματος».