Τα αντίποινα (1982) είναι το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας του Ματθαίου Μουντέ, που άρχισε με την Αντοχή των υλικών (1971) και ολοκληρώθηκε με το Νηπιοβαπτισμό (1992). Συναποτελούν μια στάση αμυντικής επίθεσης στη μικρότητα και στην πνευματική ασφυξία των καιρών. Διατυπώνουν το αίτημα του ανθρώπου για τον καθαρό άνεμο της ζωής και την κατάκτηση μιας βεβαιότητας πως όλα δεν έχουν χαθεί.

Στα Αντίποινα περιέχεται η περίεργη θλίψη που θέτει σε κίνηση τη λειτουργία μιας αγαπητικής δράσης με τρόπο μάχιμο και δραματικά αποτελεσματικό.