Η Φράνι και ο Ζούι είναι τα στερνοπούλια της οικογένειας Γκλας - η σάγκα των οποίων διατρέχει όλη την μετά τον Φύλακα στη σίκαλη εργογραφία του Σάλιντζερ. Παιδιά-θαύματα ωστόσο, όπως και τ' άλλα τέσσερα αδέλφια τους, λόγω της νεότητας, του εύθραυστου ψυχισμού τους και του πένθους που στοιχειώνει τους Γκλας απ' την αυτοκτονία του πρωτότοκου γιου (του ποιητή-αγίου Σίμορ), η Φράνι και ο Ζούι είναι και τα πιο τραυματισμένα μέλη της πολύπαθης φαμίλιας. Φοιτήτρια η μεν, ανερχόμενος ηθοποιός ο δε. Και οι δυο τους, σε αναζήτηση πνευματικής και ψυχικής καθαρότητας, περιπλανιούνται ανάμεσα στους ανθρώπους, αγγίζοντάς τους μα μένοντας οι ίδιοι πάντα, ανυπόφορα μόνοι. Παρηγοριά τους η αγάπη που τους δένει και η σοφία που ενστάλαξε στη ζωή τους ο εκλιπών μεγάλος αδελφός τους.

Καθρέφτες των πιο μύχιων ψυχικών εσοχών του αναχωρητή συγγραφέα, οι πρωταγωνιστές των ανά χείρας ιστοριών κατόρθωσαν, με την πολυπλοκότητα αλλά και την απέραντη τρυφερότητά τους, να καθρεφτίσουν μιαν ολόκληρη γενιά, που αποζητούσε τη λύτρωση ακόμη και όταν κολυμπούσε στο τέλμα της πιο βαθιάς ματαίωσης.

Μια ανάγκη και μια τάση που αναφαίνεται και στις μέρες μας, και καθιστά την ανάγνωση του δίπτυχου αυτού αριστουργήματος ακόμη πιο ουσιαστική κι απολαυστική.