Με δυο παρεμβάσεις κάθε εβδομάδα στην τρέχουσα επικαιρότητα, ο συγγραφέας παρακολουθεί, σχολιάζοντας κριτικά, τις κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Τα σχόλια ανατέμνουν τα συμπτώματα κρίσης της ελληνικής κοινωνίας και του πολιτικού βίου, καταδείχνοντας αδιάκοπα τις θεμελιακές αφετηρίες του αδιεξόδου.

Το ξεχωριστό σε αυτή την απόπειρα χρονογραφίας είναι η προσπάθεια διασάφησης κριτηρίων πολιτικής και κοινωνικής ανάλυσης, πέρα από τη συμπτωματολογία και τις ιδεολογικές ή ηθικολογικές ερμηνείες της. Γιατί η Ελλάδα «δεν μπορεί», γιατί ταπεινώνεται συνεχώς και ευτελίζεται το ελληνικό όνομα, γιατί θεσμοί, σχήματα και ηγεσίες αποδείχνονται ατελέσφορα.

Τραγική και επώδυνη ανατομία, που όμως οικοδομεί θετικά άξονες αναγνώρισης μιας ρεαλιστικής ελληνικότητας. Ιδιαιτερότητας αναγκών που πηγάζουν από την αγνοημένη παράδοση μιας πρότασης πολιτισμού ταυτισμένης με τη διαχρονική ελληνική ταυτότητα.