Η ανάγκη της ποίησης, πολύτροπη και ακμαία, ρυθμίζει πάντα δημιουργικά τη ζωή μας, είτε αναγνωρίζεται δημόσια και ικανοποιείται με εκδόσεις, είτε μένει ιδιωτική και παραγνωρίζεται από τα μέσα δημοσιότητας. Πιστεύοντας ότι η κυκλοφορία βιβλίων καλής ποίησης επαναφέρει στη φυσική τους σχέση τη δημόσια αναγνώριση και την ιδιωτική ενασχόληση και ότι αυτό είναι βασικό χρέος ενός εκδοτικού οίκου, αρχίζουμε την έκδοση αυτής της σειράς «Ανθολογία της νεοελληνικής ποίησης». Κύρια χαρακτηριστικά της είναι η ποιότητα, η συντομία και η επάρκεια και απευθύνεται στο φυσικό αποδέκτη της ποίησης, τον καθένα από μας.

Η αφελής και απλοϊκή ποίηση του 18ου αι., που αντιπροσωπεύεται στην ανθολογία αυτού του βιβλίου, παρουσιάζει αυτό το ιδιαίτερο ενδιαφέρον, της δροσερής ατεχνίας που, όπως μπορεί να αναμένεται, οδηγεί σε γνήσιες στιγμές μιας ποιητικής παρθενικότητας. Η ασύνδετη ποικιλία τρόπων, από τη θρησκευτική ευλάβεια μέχρι τα ερωτικά στιχουργήματα και τα ορμητικά θούρια είναι ένα ενδιαφέρον ανθολογικό, τεχνητό μωσαϊκό, που όμως μας θυμίζει από πού πάλεψε να βγει η Σολωμική ποίηση, που όμως, κιόλας, την προοιωνίζουν οι προσολωμικοί ποιητές.