Μετά το επιτυχημένο πρώτο της μυθιστόρημα, Πες στη Μορφίνη ακόμα την ψάχνω, η Νικόλ Ρούσσου επανέρχεται με ένα σύγχρονο οδοιπορικό: την αφήγηση ενός ταξιδιού ώς την Ισπανία και το ταξίδι της επιστροφής με μηχανές. Μια αφήγηση ταυτόχρονα ημερολογιακή και μυθιστορηματική, ρεαλιστική και λυρική, σκληρή και τρυφερή, κυνική και ονειροπόλα, που προσπαθεί να συλλάβει τη ραγδαία εναλλαγή των εντυπώσεων και τις αντιθετικές εμπειρίες που προκαλεί η μηχανοκίνητη περιπλάνηση με κολλητούς αλλά και με άσπονδους φίλους, με απροσδόκητες και μοιραίες συναντήσεις στους αυτοκινητόδρομους, τους χωματόδρομους και τις πόλεις της Νότιας Ευρώπης. Ο απολογισμός στο τέλος του βιβλίου δείχνει τι κερδίθηκε, τι χάθηκε και τι μεταμορφώθηκε μέσα απ' αυτήν την αναμέτρηση της συγγραφέως με τον εαυτό της, της ταξιδιάρας ψυχής με τους θεούς της, «κόντρα σε όλους όσοι πιστεύουν στους περιορισμούς περισσότερο απ' ότι στο όνειρο».