Θα της είχε βγάλει το μαύρο φόρεμα αργά αργά και μέχρι να το κάνει ένα μεγάλο μέρος του ταξιδιού θα είχε πραγματοποιηθεί. Είδα τη Λολ γδυτή, απαρηγόρητη ακόμα, απαρηγόρητη. Η Λολ δεν διανοείται καν ν' απουσιάζει από το χώρο όπου πραγματοποιήθηκε αυτή η χειρονομία. Η χειρονομία αυτή δεν θα υπήρχε χωρίς εκείνη: σάρκα με σάρκα, φιγούρα με φιγούρα, τα μάτια της Λολ στυλωμένα στο πτώμα της. Γεννήθηκε για να την δει. 'Αλλοι γεννιούνται για να πεθαίνουν. Η χειρονομία χωρίς το βλέμμα της Λολ πάνω της, πεθαίνει από δίψα, γίνεται σκόνη, εκμηδενίζεται. Η Λολ γίνεται στάχτη.