Ο νεαρός πετεινός Κικιρής, ο φιγουρατζής κόκορας κυρ-Βαρδαλαμπούμπας, ο φασαριόζος σκύλος Μουντζούρης είναι οι ήρωές μας. Τα ανθρώπινα πρόσωπα, απαραίτητα στην πλοκή του μύθου, είναι «η κοντοφάρδουλη με το φακιόλι» κι ο Παναγιώτης ο περιβολάρης. Η ιστορία διαδραματίζεται στο κοτέτσι και στο γύρω χώρο: στο περιβόλι, μέσα κι έξω, και πάνω στα κλαδιά των δέντρων. Ο απολαυστικός Κικιρής θυμίζει αγοράκι της σημερινής εποχής. Είναι ευγενικός και φροντίζει όσους έχουν ανάγκη, ενώ αποδεικνύεται τολμηρός, έτοιμος για καβγά και ατρόμητος. Συγχρόνως είναι λιχούδης και πάνω απ' όλα περίεργος για κάθε τι καινούργιο. Ένας νέος, εξαιρετικά ενδιαφέρων κόσμος ανοίγεται μπροστά στα μάτια του ήρωα μας στις περιπλανήσεις του, αλλά μπροστά και στα δικά μας μάτια.

Ένα παραμύθι γραμμένο από την Πηνελόπη Δέλτα τον Ιανουάριο του 1922, όταν πλέον ήταν καθιερωμένη συγγραφέας και είχε άποψη για παιδαγωγικά θέματα. Είναι το μόνο γραπτό της που δημοσιεύθηκε για μία και μοναδική φορά στο παιδικό περιοδικό Παιδική Χαρά το 1922. Ήταν αφιερωμένο στη δεκάχρονη τότε Ειρήνη Μπενάκη (αργότερα Ειρήνη Καλλιγά), κόρη του Αντώνη και ανιψιά της Πηνελόπης Δέλτα. Η Πηνελόπη Δέλτα αγαπούσε πολύ την Ειρηνούλα, όπως την αποκαλούσε, και έγραψε για χάρη της το παραμύθι, θέλοντας να της διδάξει κάποια πολύ σημαντικά πράγματα με τον τρόπο των παραμυθιών, και όχι το συνηθισμένο.