Το βιβλίο «Αντεθνικώς δρώντες...» 1971-1974, είναι η μαρτυρία ενός δημοσιογράφου που δούλεψε σε εφημερίδα στα χρόνια της χούντας, έζησε τον κοινωνικό σφυγμό της Θεσσαλονίκης και συμμετείχε στο αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα της εποχής. Η καταγραφή της δραματικής τετραετίας έχει ως άξονα τις μυστικές ανταποκρίσεις γύρω από την αντιδικτατορική φοιτητική δράση στη Θεσσαλονίκη, που έστελνε στο εξωτερικό για την ενημέρωση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Συμπληρωματικά είναι η δημοσιογραφική εμπειρία στην εφημερίδα «Θεσσαλονίκη» την περίοδο 1971-1973, όπου εργάστηκε ως συντάκτης φοιτητικών θεμάτων, και οι μαρτυρίες φίλων και γνωστών. Αυτός ο πυρήνας συμπληρώθηκε με έρευνα σε αρχειακές πηγές και έντυπα. Είναι, κοντολογίς, μια προσωπική ματιά των γεγονότων αυτής της περιόδου όπου αναμειγνύεται ο αυτοβιογραφικός με τον ιστοριογραφικό λόγο, προσπαθώντας να συμπλέξει θραύσματα προσωπικών σημειώσεων και εφημερίδων με τραύματα της ατομικής μνήμης που μένουν ακόμη ανοιχτά και άλλα που έκλεισαν κάτω από ουλές της συλλογικής λήθης.

Πέρα από την αφήγηση του φοιτητικού αγώνα με κορυφαία έκφραση το έπος του «Πολυτεχνείου» στη Θεσσαλονίκη, προσπάθησε να καταγράψει και το αντίπαλο «στρατόπεδο», τους υποστηρικτές και συνεργάτες της δικτατορίας στην πόλη, την οικονομική κατάσταση, την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ευδαιμονίας και την αδιάφορη στάση της πλειονότητας των πολιτών απέναντι στο δικτατορικό καθεστώς.

Το βιβλίο επιχειρεί να φιλοτεχνήσει μια τοιχογραφία της «Γενιάς του Πολυτεχνείου» στη νεότητά της, της αντιδικτατορικής και της συνεργαζόμενης με το καθεστώς, με φόντο τον πολιτισμικό περίγυρο της Θεσσαλονίκης στα μουντά χρόνια της χούντας.

Η ατμόσφαιρα και τα γεγονότα της περιόδου αποτυπώνονται σε πολλές φωτογραφίες και έγγραφα ντοκουμέντα της εποχής.