Ξέρεις ποιό ποίημα αγαπώ;
Μα φυσικά
εκείνο που δεν έγραψα ποτέ
εκείνο που δεν άντεξε
στην εισβολή των λέξεων
κι έφυγε τρομαγμένο
Για ν' αλητέψει λεύτερο
από της γλώσσας τα δεσμά
κι' από της γνώσης την αλαζονεία
'Αστεγο τριγυρίζει από τότε
Στις παιδικές χαρές νυχτώνεται
και πάντοτε κοιμάται στα παγκάκια
Κι όταν καμιά φορά
τυχαία με συναπαντά
Μ' ένα χαμόγελο συνενοχής
κάνει πως δε με βλέπει.