Το Πλοίο-φάντασμα, ακολουθώντας τους αφρούς του μεθυσμένου σκάφους του Ρεμπώ, επιχειρεί το δικό του μαγικό ταξίδι.

Μέσα από τη συγκεκριμένη αισθητική της παράδοσης και με τακτική υπερρεαλιστική, προσπαθεί να προσορμιστεί στις ουσίες, ταξιδεύοντας στον αέναο χρόνο, με μοναδικό σκοπό του την ποιητική περιπέτεια.

Το βιβλίο χωρίζεται στις εξής ενότητες: Πυξίδες, Παλαιοί Χάρτες, Αστρολάβοι, Μεθυσμένοι Μεσημβρινοί.

Το ποίημα-σκάφος ταξιδεύει στην εξωτική γεωγραφία της φαντασίας μέσα σε ασυνεχή χρόνο. Συναντιέται με πρόσωπα και πράγματα της Ιστορίας και της λογοτεχνίας αλλάζοντας διαρκώς. Παράλληλα ταυτίζεται με τον ποιητή, υποδηλώνοντας ότι το αιώνιο ταξίδι του είναι ίδιο με το ταξίδι στο ποιητικό γίγνεσθαι.