Ο έφηβος Μελήσιππος έζησε στην εποχή της χρυσής αρχαιότητας, τον 5ο π.Χ. αιώνα. Το μυθιστόρημα αναφέρεται σε μια χρονιά, το 438, που όλα στάθηκαν στη θέση τους μέσα στην ομορφιά της δημοκρατίας, μέσα στην ικανοποίηση που μόνο αυτή ξέρει να δίνει. Μια χρονιά που φύσηξε το αγέρι της ελεύθερης σκέψης, πριν ξεσηκωθεί ο εμφύλιος, μια χρονιά που η δικαιοσύνη είχε κι αυτή την ευτυχισμένη της ώρα. Και μέσα σε τούτο τον ειρηνικό καιρό, ο Μελήσιππος, με τη δροσιά των δεκάξι του χρόνων, με τον οίστρο της εφηβείας του, μας λέει παντοτινές αλήθειες αλλά και πάντα καταλυμένες απ' όλους μας και σε βάρος όλων μας.