Αμέσως αισθάνθηκα την ανάγκη να πω: ''Δεν έχει περάσει πολύς καιρός που ήρθα σ' αυτήν την περιοχή εγκαταλείποντας πίσω μου ψυχρές, θλιβερές και στενάχωρες συνθήκες, άρρωστος ψυχικά, έχοντας χάσει παντελώς την πίστη μου, μη διαθέτοντας αυτοπεποίθηση ή εμπιστοσύνη, χωρίς την παραμικρή όμορφη ελπίδα, αποξενωμένος από τον κόσμο και τον ίδιο τον εαυτό μου και με εχθρικά αισθήματα απέναντι και στους δύο. Η δειλία και η καχυποψία με παγίδεψαν και συνόδευαν κάθε μου βήμα. Μετά σιγά σιγά έχασα τις ποταπές, δυσάρεστες προκαταλήψεις μου.