Οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει η εφαρμογή των μεθόδων ιατρικής υποβοήθησης της αναπαραγωγής στη σωματική ακεραιότητα της γυναίκας και του παιδιού που πρόκειται να γεννηθεί, αποτελεί ένα αντικείμενο προβληματισμού που κερδίζει ολοένα και περισσότερο έδαφος, ιδιαίτερα ενόψει της ευρείας εφαρμογής τους.

Στην παρούσα μελέτη το θέμα εξετάζεται μεν στο πλαίσιο του γενικού Ποινικού Δικαίου, αλλά πλέον υπό το πρίσμα των διατάξεων του ν. 3305/2005, που σε συνδυασμό με το ν. 3089/2002 ρυθμίζουν την εφαρμογή των μεθόδων ιατρικής υποβοήθησης της αναπαραγωγής.

Ο ν. 3305/2005, μάλιστα, προβλέπει για πρώτη φορά στη χώρα μας και ειδικές ποινικές κυρώσεις για τους παραβάτες. Στο παρόν κείμενο επιχειρείται μια ανάλυση των ειδικών αυτών διατάξεων, στο μέτρο που αφορούν στο έννομο αγαθό της σωματικής ακεραιότητας, αλλά και μια de lege ferenda ερμηνευτική προσέγγιση, που μπορεί να εξασφαλίσει την προσήλωση στις βασικές αρχές του Ποινικού Δικαίου.