Στο σύνολο των σωζόμενων τραγωδιών -του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη- ο ''Ηρακλής'' εμφανίζεται συνολικά τέσσερις φορές ως πρόσωπο του δράματος - τη μία ως από μηχανής θεός. Καμία στον Αισχύλο, δύο στον Ευριπίδη (στην ομώνυμη τραγωδία ''Ηρακλής'' και στην '''Αλκηστη'') και δύο στον Σοφοκλή: μία ως κεντρικό πρόσωπο του δράματος στις ''Τραχίνιες'' και μία ως από μηχανής θεός στον ''Φιλοκτήτη''. Στην κωμωδία το όνομά του ακούγεται συχνά, σε παροιμιακές -κυρίως- φράσεις. Στον Αριστοφάνη εμφανίζεται δύο φορές, στους ''Όρνιθες'' και στους ''Βατράχους''·, όπου καταγράφεται μια ιδιότυπη παρουσία του: ''δανείζει'' τη χαρακτηριστική σκευή του -λεοντή και ρόπαλο- στον Διόνυσο (που την ανταλλάσσει στη συνέχεια με τον Ξανθία), συστήνοντας μια persona μέσα από μια άλλη persona, ένα θέατρο μέσα στο θέατρο.