Παιδικά χρόνια, εφηβικά όνειρα, ερωτικά σκιρτήματα, αναμνήσεις από το πατρικό σπίτι, νοσταλγικές θύμησες από αγαπημένα πρόσωπα, όλα πασπαλισμένα μ αυτό το γλυκό άρωμα της μοβ πασχαλιάς που άνθιζε κάθε άνοιξη στην αυλή της κυρα-Αντιγόνης. Η απλοϊκή και καλόκαρδη μάνα, που καταγόταν από τη Σμύρνη, προσπαθούσε να κρατήσει τα τρία της παιδιά ενωμένα και δεμένα όπως τα δάχτυλα μιας γροθιάς. Δύο κόρες και ένας γιος. Κάθε παιδί με τη δική του τύχη. Η Λόρνα ήταν η πιο μικρή, η πιο άταχτη, η πιο απείθαρχη, αλλά συγχρόνως έκρυβε στην καρδιά της μια απροσμέτρητη ευαισθησία που την έκανε να υποτάσσεται σε κάθε είδους αρσενικό, από τον πατέρα της, τον αδερφό της, μέχρι τους άντρες που πέρασαν απ τη ζωή της. Ώσπου μια μέρα επαναστάτησε ακολουθώντας τις δικές της επιλογές, που την οδήγησαν στο σανίδι του θεάτρου και την έφεραν αντιμέτωπη με τον εαυτό της, τ αδέρφια της και τον θάνατο.

Όλα είναι θέμα επιλογών εξάλλου... ή όχι; Μήπως η μοίρα μας είναι γραμμένη από πριν κι ό,τι και να διαλέξουμε εμείς δεν έχει σημασία; Πόσοι από εμάς έκαναν τις σωστές επιλογές όταν έπρεπε; Όσοι διάλεξαν με την καρδιά... πληγώθηκαν... κι εκείνοι που διάλεξαν με το μυαλό... μετάνιωσαν.