Το Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου στην Αγία Παρασκευή, αποτελεί ένα ολοκληρωμένο αρχιτεκτονικό σύνολο που αποτυπώνει την εκβιομηχάνιση της ελαιουργικής διαδικασίας. Η διατήρηση του κοινοτικού ελαιοτριβείου που χρονολογείται στις αρχές του 20ού αιώνα, καθώς και των ποικίλων μηχανών του που προέρχονται κατά κύριο λόγο από τα εργοστάσια Δ. Ισηγόνη της Σμύρνης, αποτελεί μια αντιπροσωπευτική περίπτωση για το πέρασμα από την προβιομηχανική στη βιομηχανική φάση της ελαιουργικής παραγωγής.

Ο Οδηγός του Μουσείου με το εύληπτο και ακριβές κείμενο, καθώς και το εικονογραφημένο υλικό, λειτουργεί ως σημαντικό βοήθημα τόσο κατά την επιτόπια επίσκεψη όσο και στη διάρκεια μιας απλής ανάγνωσης με σκοπό την πληροφόρηση και την κατανόηση της συγκεκριμένης παραγωγικής διαδικασίας. Συνάμα, όμως, εξετάζει το κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύχθηκε και λειτούργησε το ελαιοτριβείο ή όπως ονομαζόταν «Μηχανή του Κοινού», κατά τη χρονική περίοδο 1911-1967.