Αντικείμενο της μελέτης αποτελεί η στάση Οικουμενικού Πατριαρχείου κατά την πρώτη πατριαρχία του Ιωακείμ Γ' (1878-1884) απέναντι στα ποικίλα προβλήματα του αλύτρωτου Ελληγνισμού της Μακεδονίας, της Θράκης και Ηπείρου μετά το Συνέδριο του Βερολίνου (1878), το οποίο αποτέλεσε την απαρχή νέων εθνικών ανταγωνισμών στο χώρο της Βαλκανικής. Η περίοδος αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία, επειδή συνέπεσε χρονικά με την παρουσία στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας του Χαρίλαου Τρικούπη.