Ο Μολιέρος αντλεί την υπόθεση του έργου «Ο ιπτάμενος γιατρός» από τον καμβά μιας κομέντια ντελ άρτε. Ο τύπος του γιατρού είναι παραδοσιακό πρόσωπο της φάρσας, εδώ όμως το εύρημα είναι ο διπλός ρόλος που παίζει ο Σγαναρέλλος. Ο ψευτογιατρός «πετιέται» από το ένα σημείο στο άλλο, αλλάζοντας συνέχεια κοστούμι και υποκρινόμενος δύο διαφορετικά πρόσωπα.

Ο γρήγορος ρυθμός και η σταδιακά κορυφωνόνμενη αγωνία για την αποκάλυψη της απάτης, σε συνδυασμό με τα ακροβατικά τεχνάσματα που απαιτούνται για τις διαδοχικές μεταμφιέσεις ζωηρεύουν τις επιγραμματικά σχεδιασμένες σκηνές, αφήνοντας πάντα μεγάλο περιθώριο για αυτοσχεδιασμούς