«Aς δούμε ποια ήταν η θεατρική όψη του Λονδίνου στο δέκατον έκτον αιώνα. Tο αγγλικό θέατρο είχε κιόλας τα χρονάκια του. Έξι αιώνες από έργα θρησκευτικά -μυστήρια, θαύματα και ηθικολογίες- που παίζονταν αρχικά μέσα στις εκκλησιές και κατόπι στις πλατείες και στους δρόμους πάνω σε κάρα. Hθοποιοί επαγγελματίες δεν υπήρχανε στην αρχή. Oι ερμηνευτές των θρησκευτικών έργων ήταν άνθρωποι του λαού, τεχνίτες, και οι ρόλοι που παίζαν θα 'ταν ανάλογοι τις περισσότερες φορές με το επάγγελμά τους. Λόγου χάρη, η συντεχνία των μαστόρων θα αναλάβαινε να παραστήσει το φτιάξιμο της Kιβωτού, οι ψαράδες και οι ναυτικοί θα παρουσιάζανε τον Kατακλυσμό, οι χρυσικοί θα παίζαν τους τρεις Mάγους και οι κρασάδες θα σκηνοθετούσανε τον εν Kανά γάμο. Tους γυναικείους ρόλους τους κρατούσαν αγόρια, όπως και στο κατόπι ελισαβετιανό θέατρο».